Over Karate & Kyokushin

Karate of karate-do (空手道 of 唐手道) is een zelfverdedigingskunst en vechtsport afkomstig uit Okinawa, Japan. Een beoefenaar van karate heet een karateka. Karate komt van de Japanse woorden (kanji) kara (空) te (手), wat "lege hand" betekent. De volledige naam is karate-dõ, hierbij wordt naast de kanji voor karate (空手) ook de kanji do (道) gebruikt. Do kan worden vertaald als "(leer)weg, (les)pad, route, lering, reis". Een belangrijke rol speelt bij aanvallende en verdedigende technieken weliswaar het gebruik van vuist en hand (te-waza), maar er zijn ook traptechnieken (ashi-waza).

Karate is een vechtsport maar het bevat alles behalve agressie. Hoewel er wedstrijden worden gehouden, gaat het bij karate niet om het winnen of verliezen, maar om een verbetering van het karakter van de beoefenaar. Karate mag uitsluitend voor zelfverdediging gebruikt worden en zoals een gezegde luidt: "Karate Ni Sente Nashi", ofwel "In karate is er geen eerste aanval".
Over de betekenis hiervan bestaat echter geen eenduidigheid: veelal wordt dit gezegde eenvoudig opgevat als een gedragsregel van niet-aanvallen, doch op een dieper niveau luidt een uitleg dat een geoefende op een aanval van een tegenstander kan anticiperen. Ander beroemde gezegden luiden:

"Een vermeden gevecht is een gewonnen gevecht en Zeven keer vallen, acht keer opstaan".

Toepassing van karate-technieken kan vooral bij een niet-geoefende tegenstander ernstig lichamelijk en zelfs dodelijk letsel veroorzaken. Bij de beoefening van karate als wedstrijdsport is een belangrijke doelstelling dat men de tegenstander niet raakt met een techniek die hem ernstig letsel toebrengt.

Het ontstaan van karate

Over de exacte oorsprong van karate tast men nog in het duister, maar reeds tijdens de Meiji-periode was karate heel bekend bij het Japanse volk. Er zijn verschillende verhalen in de omloop. Over het algemeen wordt aangenomen dat karate is voortgekomen uit vechttechnieken afkomstig van het Aziatische vasteland. Oorspronkelijk betekende karate "Lege hand", in het Japans wordt het Chinese teken Tang als Kara gelezen. Het Chinese karakter slaat terug op de Tang-dynastie. Op het eiland Okinawa is dit dan ook de betekenis die men nog steeds aan de term karate geeft. In 1937 werd de betekenis van karate echter gewijzigd en las men het in het Japans als lege (kara) hand (te). Dit niet in de laatste plaats omdat de Japanners niet op goede voet stonden met de Chinezen en derhalve een verwijzing naar dat land niet wilden erkennen in het karate. De legende gaat dat zo'n 1500 jaar geleden een boeddhistische priester, Daruma Taishi (ook bekend als Bhodi Dharma), vanuit Zuid-India naar China reisde om er de 18 mysteries van Lohan Tao te onderwijzen in het Shaolin klooster te Chung Shan in de Hunan provincie.

Daruma's mysteries van Zen waren zeer moeilijk aan te leren en de intense beoefening van soberheid tijdens de opleidingsperiode putte zijn volgelingen zowel geestelijk als lichamelijk volledig uit. Velen die zijn onderrichtingen wilden
bestuderen moesten onderweg opgeven. Om deze toestand recht te zetten onderwees Daruma hen in een bepaalde doctrine, de onscheidbaarheid van lichaam en geest (Eki Kinkyo) genaamd, de basis van het Chinese Kempo (Kempo = vuist van Shaolin). Eigenlijk was dit gewoon een oefening om het lichaam gezond en sterk te houden.

De Shaolin (op zijn Japans: Shorin) vechtkunst regeerde in China en kende een bloei van honderden jaren. Geleidelijk aan vond de Shaolin-kunst van de zelfverdediging haar weg naar Okinawa via immigranten en handelsroutes. Hoewel Okinawa al wel degelijk een geheel eigen vorm van Kempo kende ('Shuri-Te' of 'Bushi-te'), werd de ontwikkeling van het Okinawa-karate sterk
beïnvloed door Shaolin. Op Okinawa ontstonden stijlen die aan deze invloeden doen herinneren zoals 'Shorin Karate' en 'Shorinji Kempo'. De originele ontwerper van de oudste Okinawaanse krijgskunst, Shuri-Te (ook wel Tote-Jitsu genoemd), was Sokon 'Bushi' Matsumura (1798-1890). Hij zou volgens de overleveringen later het Shaolin klooster in China hebben bezocht. Sokon Matsumura was het hoofd van de beveiliging in Shuri Castle op Okinawa. Hij wordt tot op de dag van vandaag gezien als de originele grootvader van Karate. Hij ontwikkelde de vroegere voorloper van Karate in Shuri Castle dat door velen dan ook niet voor niets wordt beschouwd als het mekka van Karate. Karate mag dus ondanks haar invloeden wel degelijk gezien worden als een originele Okinawaanse zelfverdedigingskunst. Het was de enige kunst ter wereld die, noodgedwongen door wetgeving, geen gebruik maakte van wapens. Dit in tegenstelling tot het Chinese Kempo!

In Okinawa werd karate eeuwen na elkaar in het geheim beoefend tot het in 1901 opdook als onderdeel van het onderwijsprogramma in de eerste middelbare school van Okinawa. Meester Anko Itosu was de eerste (officiële) instructeur en een persoonlijk leerling van Sokon Matsumura. Het was aan deze school dat Meester Gichin Funakoshi zijn opleiding genoot en in 1916 introduceerde hij karate in Japan. Meester Funakoshi werd de pionier van het moderne karate en hij zou de rest van zijn leven wijden aan het populariseren ervan. Ondanks het feit dat iedereen zijn stijl 'Shotokan' begon te noemen drukte
Funakoshi iedereen op het hart dat die naam door zijn leerlingen aan het Karate was gegeven en niet door hemzelf. Funakoshi was in principe tegen stijlnamen zoals we in zijn boek Karate Nyumon kunnen lezen. Voor Funakoshi was alle Karate gewoon Karate, niets meer en niets minder.
In zijn voetsporen kwamen er nog andere karatemeesters van Okinawa naar Japan. Het karate kende er een snelle verspreiding en er werden al snel veel karatescholen opgericht. Daaropvolgend werden er toernooireglementen opgesteld om van karate een competitiesport te maken.

Stijlen

Bij karate onderscheidt men verschillende stijlen. Onderscheidend voor de diverse stijlen zijn de diverse kata, een min of meer
eigen filosofie en eigen wedstrijd-reglementen. De Federation of All Japan Karatedo Organization erkent 4 zogenoemde traditionele
stijlen (de Yondai Ryuha), dit zijn:

• Goju-ryu

• Shotokan

• Wado-ryu

• Shito-Ryu

Daarnaast bestaan nog vele andere stijlen, zoals:

• Kyokushinkai (Full Contact)

• etc.

Wat is Kyokushin Kai Karate?

Kyokushinkai staat bekend als de hardste en vrijwel de enige officiële vorm van "full contact" karate. Het is een volwaardige karatestijl waarin de onderdelen kihon, kumite, kata en tameshiwari, alle verplichte onderdelen bij examens zijn. Kyokushinkai kenmerkt zich door gedisciplineerde en geestdriftige beoefening. Traditioneel wordt De 'Fighting Spirit' (Kokoro), het Bushido en de dojo-kun in de authentieke dojo dan ook zeer hoog aangeschreven. Het gevecht zelf vormt het zwaartepunt van deze karatestijl, kyokushinkai staat ook wel bekend als 'Worlds hardest karate'.

Kyokushin karate bestaat zoals alle andere stijlen uit de volgende vier onderdelen:

Kihon

Basistechnieken zoals trappen, stoten, slagen, standen, ademhaling, pareringen en verplaatsingen, worden getraind in de zogenaamde 'kihon'.

Kata

Het kata is een onderdeel van het karate dat relatief vrij onbekend is. Toch hoort het net zo bij deze vechtkunst als het kumite, het tweegevecht. Kata is misschien nog het best te omschrijven als 'alleengevecht' of 'schijngevecht'. Een kata is een stijlfiguur, een vaste serie bewegingen, waarmee de karateka een gevecht uitbeeldt tegen een of meer denkbeeldige tegenstanders. De eerste techniek is altijd verdedigend. Iedere kata heeft zijn eigen naam en betekenis, en iedere karatestijl kent zijn eigen kata's.

Oorspronkelijk werd het kata ontwikkeld als een manier om technieken te trainen en te perfectioneren. Tegenwoordig is het ook een wedstrijdvorm, waarbij de karateka op verschillende aspecten wordt beoordeeld. Zo moet het kata perfect worden uitgevoerd, met de juiste technieken, zonder balansverstoringen, krachtig en toch beheerst. Ook het ritme en de ademhaling zijn belangrijk.
Essentieel bij het kata is de uitstraling, de inleving in het gevecht; de karateka moet niet alleen een serie technieken uitvoeren, maar moet echt aan het vechten zijn.

• 3x Sukugi kata (gericht op balans en beentechnieken) (niet alle organisaties hanteren deze)
• 3x Taikyoku kata (gericht op balans en armtechnieken)
• 5x Pinan kata
• En verder nog 12 hogere kata waarin alle aspecten van karate terugkomen.
  

Kumite

Tameshiwari

Dit onderdeel van het karate bestaat uit het breken van diverse materialen d.m.v. verschillende technieken. De technieken worden uitgevoerd door gebruik te maken van alle onderdelen van het lichaam.

Kanji Kyokushinkai

Het kanji-teken, overal ter wereld voor op de karate-gi gedragen, betekent "Kyokushinkai", welke naam Sosai Mas Oyama gegeven heeft aan zijn karatestijl.  Het bestaat uit 3 karakters:

Kyoku betekent "Uiterste". Dit betekent dat je het maximale uit elke situatie wil halen door door te zetten en je geheel te geven om zo tot het uiterste te gaan voor dat wat je wilt bereiken.

Shin betekent  "Waarheid" of "Realiteit". Dit betekent dat je alleen met een ijzeren discipline en juiste mentaliteit dit kan bereiken. Je zal zonder marchanderen de realiteit  tegemoet moeten treden, en wanneer je dit kunt opbrengen, sterkt dit je in je zelfvertrouwen.

Kai betekent  "Vereniging" of "Associatie". Dit staat voor het samenwerken met elkaar in de juiste verhouding en altijd met het nodige respect voor ieders standpunt. Respect is een essentieel punt in de relatie tot elk mens.

Kanku

Het teken van Kyokushin Karate is het Kanku teken, welke komt uit de Kanku Kata. In deze kata worden de handen geheven en de vingers vormen een opening waardoor men de lucht kan zien. De bovenste en onderste punten van het teken worden gevormd door de vinger (boven) en de duimen (onder). Zij symboliseren de pieken en de uitersten. De brede secties aan de zijkanten, welke door de polsen gevormd worden, symboliseren kracht. De cirkel in het midden, de opening tussen de handen, waardoor men de lucht kan zien symboliseert het oneindige. Het Kanku teken is omgeven door een cirkel welke staat voor continuiteit en ronde bewegingen.

11 Motto's

Alle beoefenaars van het Kyokushin Karate volgen en leven naar de 11 motto's van Sosai Mas Oyama.